Twee dansers en een muzikant kneden tijd en ruimte. Ze maken kieren waar het licht door kan en leegtes waar ze hun innerlijke wereld laten zien. De dans onthult het plezier van jezelf te kunnen zijn, alleen of met de ander, en weerspiegelt het genot van het hier en nu. Bleu sans Pluie doorkruist een landschap waarin de soberheid en verzadiging van visuele en geluidselementen een tijd tot leven brengen waarin iedereen een stukje van zichzelf kwijt kan.
