La Dimension d'Après is een tele-orkestrion dat rond clap ! en hit hangt. Het is een caleidoscopische zoom op een detail van de 28e gevaarlijke minuut van Grande, gemaakt met Vimala Pons.
Quasi-actie voor snuisterijen met gewelddadige humor, dat is het verhaal.
Alsof men in een ziekenhuis ligt. Alsof men door de tekst van een paar liedjes op te zeggen, eruit kon komen. Alsof men bij elke open deur opnieuw moest vallen. Alsof men zes keer via dezelfde weg moet gaan. Voorbereid zijn om het ongeval te zien. Om je spullen achter te laten. Alsof het onmogelijke zou openen op het bovennatuurlijke.
